Sierk van Lingen en Teake Damstra staan beide aan het roer van mooie, hardlopende bedrijven. De groei die ze doormaken levert de nodige uitdagingen op. Hoe behoud je de cultuur? Hoe ga je nieuwe ontwikkelingen en ideeën financieren? En hoe laat je automatisering voor je werken? Deze ondernemers vertellen gepassioneerd over hun ervaringen en plannen! Laat je inspireren door de manier hoe zij hun zaken aanpakken.
Of bekijk ons hele magazine: www.omnyacc.nl/sterk
CanvasCompany.nl is gestart in 2004 en al bijna 20 jaar marktleider in Nederland en België in het afdrukken van canvas prints. En dat doen ze goed: de canvasdoeken zijn als beste beoordeeld door o.a. de Consumentenbond, Kassa, Zoom.nl en DigifotoPo. Door een groeiend productaanbod (o.a. foto’s op glas en reiskoffers) en het betreden van internationale markten is het bedrijf enorm hard gegroeid in de afgelopen jaren. En er liggen nog meer kansen in het verschiet, met mogelijk andere EU-landen als volgende stap op hun groeiagenda. Het feit dat ze hun webshops vrijwel volledig intern beheren en complete grip hebben op het verzendproces onderstreept hun toewijding aan kwaliteit en succes. Sierk, die in 2011 is ingestapt bij CanvasCompany, spreekt bescheiden maar vol passie over de groei van het bedrijf.
Koninklijke Damsta Installatiegroep is specialist in alle aspecten van de installatietechniek. Ze staan voor comfortabel leven in een duurzaam klimaat van licht, lucht, water & warmte. Damstra is een echt familiebedrijf, met betrokken collega’s en actief in de regio's Friesland, Groningen, Drenthe en de wadden. Het bedrijf is inmiddels gegroeid naar zo’n 190 medewerkers. Mede dankzij een groot aantal overnames, maar ook de krappe arbeidsmarkt en natuurlijk de energietransitie, komen er veel uitdagingen op het pad van de organisatie. Die worden met beide handen door de vier Damstra broers opgepakt. Succesvol zo blijkt. Zowel nieuwe collega’s als klanten weten de weg makkelijk te vinden naar Driezum. Teake vertelt met hart en ziel over de ontwikkelingen de afgelopen jaren.
Sierk: “Mijn compagnon Halbe begon in 2004 met het bedrijf. Zelf zit ik er sinds 2011 bij. Ik had daarvoor een bedrijf dat websites bouwde. Na oplevering van zo’n website moesten ondernemers dan zelf aan de slag, maar dat vond ik eigenlijk wel jammer. Het echte werk begint dan pas. In die tijd leerde ik Halbe kennen. Hij had juist moeite met de IT-kant van zijn bedrijf en wilde daardoor zelfs bijna zijn bedrijf verkopen. Gelukkig hebben we in plaats daarvan onze krachten gebundeld en zijn we er met onze IT-expertise bijgekomen. Inmiddels zijn we van één of twee producten gegroeid naar een ontzettend breed assortiment met meerdere websites en verkoopkanalen. We doen zaken in Nederland, maar ook in Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. We zaten in 2018 nog op ongeveer 40 fte aan medewerkers, vandaag de dag is dit bijna 100 fte. Door de groei op alle fronten zijn we zelfs controleplichtig geworden.”
Teake: “Een behoorlijke groei inderdaad, al helemaal in personeel. Hoe ga je om met al die personeelsvraagstukken die bij groei spelen?”
Sierk: “Ja, dat is echt een uitdaging. Aandacht voor onze interne processen is nu echt cruciaal. Voor het personeel hebben we net samen met Omnyacc alles rond de cao weer goed geregeld. Maar ook in onze productie moeten we onze processen stroomlijnen. We verzenden tienduizenden pakketjes, dat is wel even wat anders dan voorheen."
Sierk: “Hoe is het voor jou begonnen?
Teake: “Ik ben inmiddels al zo’n 30 jaar betrokken bij de onderneming. Toen ik in het bedrijf stapte rond 1997 had het bedrijf zo’n 20 werknemers. Ik was op mijn laatste stage op
Curaçao toen mijn vader mij vroeg terug te komen en in het bedrijf te stappen. Ik had net een mooie baan aangeboden gekregen op Curaçao, maar besloot toch terug te keren. Mede omdat mijn vriendin, die inmiddels mijn vrouw is, ook in Nederland wilde blijven.
Sierk: “Jij stapte dus ook een lopend bedrijf in?”
Teake: “Ja, toen bestond het bedrijf al bijna 100 jaar. Destijds was het bedrijf te groot voor alleen particuliere klussen en te klein voor de grote projecten zoals nieuwbouw en fabriekshallen, dus we moesten wel groeien. In 2006 kwam de eerste gelegenheid om een ander bedrijf over te nemen. Ik vergeet het nooit weer, mijn vader belde mij op dat er een bedrijf failliet was gegaan. We moesten zo snel mogelijk om tafel. Toen hebben we een bod gedaan op de inboedel en het bedrijf over kunnen nemen. Inmiddels waren we denk ik met een man of 50, maar met de overname zouden er in één klap zo’n 20 á 30 man bijkomen.
Sierk: “Waarom wilden jullie het bedrijf overnemen? Was dit voor de mensen?”
Teake: “Ja dat was wel belangrijk in een groeiende markt. Daarnaast deden we het ook voor het werk en de klanten die zij zelf nog hadden. Helaas duurde het best lang voordat het faillissement rond was, dus uiteindelijk was veel personeel alweer weg en bleven er zo’n 15 mensen over. Gelukkig ging dat bij de volgende overname veel sneller. Toen was alles in enkele dagen rond en zijn we in één keer ongeveer verdubbeld naar 150 man.
Sierk van Lingen runt samen met zijn compagnon Halbe Boersma een hard groeiende onderneming. Ze verkopen emotie. Van origine zijn ze gestart met foto’s op mokken en canvas, nu zorgen ze dat afbeeldingen op meer dan een miljoen producten gedrukt worden. Met een hoge mate van IT- en marketingkracht groeien ze hard op diverse platformen in binnen- en buitenland. Ook hun eigen websites groeien met deze ontwikkeling mee. Sierk laat niets aan het toeval over en is datagedreven. Hij houdt niet van verassingen en zit echt aan het stuur van de onderneming. Halbe is creatief en leunt liever achterover in zijn stoel om te bedenken welke marktkansen er nog zijn. Dit duo maakt het verschil. De onderneming is in het noordoosten van Friesland een grote werkgever en draagt daarmee bij aan het leefklimaat op het platteland. Ik weet zeker dat iedere lezer een product uit deze onderneming thuis heeft. Een mooie klant om voor en mee samen te werken!
Teake: “In 2008 liep het nog goed, maar daarna kwam de crisis. Wij hadden inmiddels dik 100 man aan het werk, maar opeens konden we ons personeel niet kwijt. De bouw stortte volledig
in. We konden niet zomaar afscheid nemen van ons personeel. Je wil je best doen om iedereen aan het werk te houden. Bovendien waren de ogen van de FNV en CNV op ons gericht, omdat we inmiddels zo groot waren. Alles ging dubbelop: projecten nam je al erg scherp aan, maar vervolgens gingen onze opdrachtgevers ook nog eens failliet en werden de rekeningen niet betaald. We hebben in één jaar twee van de zes aannemers failliet zien gaan. Het vlees op de botten waren we kwijt, maar we hebben het gered.”
Sierk: “Hoe ging dat?”
Teake: “Het waren echt tropenjaren, mijn kinderen waren jong, maar ik was 6 lange dagen per week aan het werk. De kinderen zaten op de lagere school, maar juffen en meesters kenden mij niet. We hebben echt over het randje gelopen, maar we zijn eruit gekomen. In 2015 ging het weer de goede kant op. Het jaar erop ging mijn vader met pensioen en zijn ook mijn andere broers bij het bedrijf gekomen. Nu zitten we er met zijn vieren in.
Teake: “Toen ik in het bedrijf kwam hadden we nog niks van projectadministratie. Geen inkoop, niks geautomatiseerd. Calculaties deden we niet zelf en we hadden geen tekenaar. Langzaamaan zijn we gaan opbouwen, zodat we zo veel mogelijk zelf en onafhankelijk konden doen.”
Sierk: “Herkenbaar! De groei is bij ons ook echt wel dankzij de techniek. Wij hebben heel wat websites ontwikkeld en nieuwe ideeën gelanceerd. Eigenlijk kan alles bedrukt worden tegenwoordig. Dus als je denkt daar zit een markt in, dan gaan we daarmee aan de slag. Het laatste project zijn onze koffers: No Boring Suitcases. De website is een jaar geleden online gegaan en als je ziet hoe het groeit en hoe leuk mensen het vinden, dan ben ik daar echt trots op. Je kunt er initialen op zetten, je eigen foto of bijvoorbeeld een bedrijfslogo. Dat werkt gewoon goed en dat doen we steeds beter.”
Teake: “Komen die ideeën bij jullie vandaan?”
Sierk: “Ja toch vaak wel bij mijn compagnon Halbe of mij, maar er zijn nog een aantal in ons bedrijf met goede (product)ideeën.”
Teake: “En is het dan meteen gaan, of ga je op onderzoek uit?”
Sierk: “Het begint vaak met onderbuikgevoel. En hier en daar mislukt een idee/project, maar als er van de tien ideeën zes goed gaan en vier niet, heb je toch twee in de plus. Nu is onze uitdaging wel echt focus houden. Je kunt wel blijven rennen, maar we moeten echt aandacht schenken aan de interne processen en alles uit de huidige producten halen. De IT op orde
brengen, zodat we ook op onze locaties altijd weten waar de pakketten zijn, er niks kwijtraakt en we goed kunnen meten hoe het gaat. We worden zelf altijd enthousiast van nieuwe ideeën, maar het is ook belangrijk om de bestaande ideeën goed neer te zetten, voor alle landen waarin we operationeel zijn.”
Teake: “Als iemand een koffer bestelt in het buitenland, komt dat dan allemaal hier vandaan?”
Sierk: “De koffers komen hier allemaal vandaan. Niet alles wat wij verkopen wordt hier gemaakt hoor, maar toch wel zo’n 50 á 60%. We kijken goed welke producten we het beste zelf kunnen produceren en voor andere producten werken we samen.”
Teake: “Wij hebben bij Damstra juist gezegd; we houden onze focus op Noord-Nederland, maar dat is voor jullie natuurlijk anders. Ik kan mij voorstellen dat je dan wel met flinke
logistieke kosten kunt zitten.”
Sierk: “We hebben eigenlijk in al die jaren met alle vervoerders wel een lijn op gezet. DHL, DPD, PostNL, maar ook buitenlandse postpartijen die dan weer met andere vervoerders gekoppeld zijn. We hebben nu ook een systeem waarmee we kunnen kijken met welke vervoerder we op dat moment een pakket het beste kunnen versturen. Dat is echt een heel IT-project geweest, maar we hebben hier ook niet voor niets 10 programmeurs
zitten die niks anders doen dan software ontwikkelen voor ons. We willen zien waar elke order op elk moment ligt, de processen steeds beter inkaderen. Voor onszelf, maar ook om de klant op de hoogte te houden. We doen nu voor een aantal producten zelfs ‘same day delivery’. Oftewel, gisteravond voor 24.00 uur bestelt, vandaag nog in huis. Normaal met een pakketje is dat natuurlijk uit de stelling pakken en wegsturen ‘s ochtends. Maar bij ons moeten ze dan ‘s nachts en ‘s ochtends vroeg nog gemaakt worden. Dus dat doen we nu voor een aantal producten. En voor onze hardlopers willen we dat nu ook steeds meer gaan doen.”
Damstra is in alle facetten een echt Fries familiebedrijf uit 1910. Familiebedrijven zijn de motor van de economie, bedrijven met een ziel, die niet meteen omvallen als het even zwaar wordt. Het gaat veel verder dan de ratio. Opvolging binnen de familie, grote maatschappelijke betrokkenheid in de regio en bij het eigen personeel. Dit is niet anders bij Damstra. Werknemers werken er graag. Ruim dertig jaar geleden maakte ik kennis met pa Thymen Damstra, met toen circa 20 werknemers. Teake was de meest logische opvolger. Het was een moeilijke periode en markt. En toch heeft Teake samen met de andere broers Rein, Sijtse en Symen het bedrijf uitgebouwd naar 190 werknemers. Hij is een echte ondernemer, innovator en ook gegroeid naar de rol als verbinder binnen de familie. Prachtig om te zien! Het is een kwaliteit dat je in een altijd dynamische markt samen met je broers, die je als werkgever niet selecteert maar gewoon hebt, zo’n toonaangevend, hecht, gezond bedrijf kan opbouwen. Het is mooi om te zien dat Symen de rol van algemeen directeur overgenomen heeft, dit op zijn eigen wijze invult en dat Teake Symen daar weer in steunt. En de nieuwe generatie? Die staat al weer klaar.
Sierk: “Hoe zorgen jullie dat iedereen weer bij elkaar komt, na de overnames?”
Teake: “De bedrijven die we overnemen moeten op voorhand al bij ons passen. Het zijn allemaal familiebedrijven. We willen hun naam overeind houden en de cultuur bewaren, maar ze gaan wel over op onze automatiseringssystemen. Je ziet vaak dat bedrijven nog papieren
business voeren. De monteurs krijgen een bonnetje uit de computer en moeten uren en materialen opschrijven. Bij ons is het allemaal geautomatiseerd, tot aan de urenregistratie. De jongens hebben iPads en computers. Dat is fijn, maar soms wel een cultuurshock.
Sierk: “Ja, dat zie ik hier ook wel. Alle veranderingen, hoe doe je dat?”
Teake: “Dat is soms best een probleem. Als je een jongere generatie hebt dan nemen die het wel over, maar anderen hebben het al 10, 15 jaar zo gedaan. Er waren jongens bij die nog nooit een smartphone hebben gehad. Dan start je langzaam met één monteur, die krijgt
een iPad en leg je alles uit. Stapje voor stapje ga je steeds verder, en dan is het aan hem om zijn collega’s het weer uit te leggen. Uiteindelijk is dat allemaal gelukt.
Sierk: “Heb jij altijd de commerciële rol gehad?
Teake: “Ik heb altijd van alles gedaan en doe dat nu nog. Maar in 2015 zei ik dat ik niet nog eens 20 jaar met weken van tachtig, negentig uren wilde werken. Ik was nooit thuis. Na de crisis heb ik aangegeven dat we een algemeen directeur moeten aannemen voor de organisatie en algemene zaken, zodat ik zelf meer kon focussen op de commercie en techniek. We hebben 4 jaar een extern algemeen directeur gehad. Sinds februari 2022 is mijn jongste broer Symen naar voren gestapt als algemeen directeur en vormt hij samen met mij de directie.”
Sierk: “Wij hebben het hier ook wel eens wat geprobeerd, maar het is nog niet gelukt om de juiste persoon te vinden. Hoe vind je iemand die net zo wil investeren als jij en die je helemaal kunt loslaten?”
Teake: “Hij was wel echt gewend om sommige zaken anders te doen, omdat hij uit een
andere branche kwam. Maar dan zat ik gewoon elke week 2 uur met hem om de zaken door te nemen en kon hij weer door. Hij nam echt van alles uit handen en dat gaf lucht aan mij. Er ging echt wel eens wat mis, maar dat moet je ook laten gebeuren. Je moet je ook niet overal druk om maken. Voorheen wist ik álles. Ze belden mij zelfs als ze met een kapotte auto stonden. Nu hebben we alles gewoon goed geregeld in processen. Dat heeft hij mede met ons opgezet. Het moet als je bedrijf groeit. Maar bij jullie is het dus niet gelukt om een deel van de directietaken uit handen te geven?”
Sierk: "We zochten voor de productie een manager. We hebben net een nieuw pand voor de productie, die we volledig zelfstandig willen laten opereren, maar dat is tot nu toe nog niet gelukt. Misschien omdat we te weinig tijd nemen om iemand op te leiden, maar het is ook dat stukje verantwoordelijkheid. Je wil iemand vinden die net als wij niet eerder naar huis gaat dan wanneer het werk klaar is. Gewoon omdat het je niet lekker zit. Maar zo ver zijn we nu dus nog
niet. Halbe focust daarom nu op de productie. Wel hebben we inmiddels mooie stappen gezet in de rest van de organisatie. Zo hebben we inmiddels een MT waarmee we samen het een en
ander oppakken."
Teake: "Wie heb je dan in het MT?"
Sierk: "We hebben een jongen die leiding geeft aan de marketing en een jongen die leiding geeft aan de IT. Plus Halbe en ik. Ik ondersteun veel bij IT, financiën en verkoop en Halbe doet
vooral marketing en op dit moment heel veel productie."
Teake: "Heb je geen controller?"
Sierk: "Nee dat pak ik zelf op met onze administratie afdeling. We sturen met maandcijfers en actuele dashboards van onze verkopen."
Teake: "Bij ons doet de controller dat allemaal. Morgen hebben we bijvoorbeeld weer MT-overleg, dan moet hij de cijfers van september klaar hebben en gaan we met de vestigingsleiders om tafel om te vergelijken en hebben we het erover. Hoe maken jullie dat inzichtelijk?"
Sierk: "Bij ons is alles digitaal. We hebben dashboards gemaakt om alles inzichtelijk te maken. We weten onze kosten en opbrengsten en nemen alles mee. We weten wat we uitgeven per campagne en we weten wat converteert, per doelgroep en per afdeling. Zo kunnen we ook de
afdelingen met elkaar vergelijken en van elkaar leren.”
Teake: "We willen nog graag uitbreiden. We willen in Noord-Nederland sterk in de markt staan. Wij zitten nu op 190 medewerkers, maar ik verwacht dat we tussen nu en 5 jaar met 100 man gaan groeien. En hoe zit dat bij jou?"
Sierk: "Voor ons hoop ik dat we deze koffer wereldwijd, maar om te beginnen in Europa overal weg kunnen zetten. Het wordt zeer goed ontvangen, dus we kunnen hier nog veel meer uithalen. Verder ligt onze focus nu intern, zoals de processen strak trekken."
Teake: “Hebben jullie het pand zelf gekocht?”
Sierk: "Ja, wel met een stuk hypotheek hoor. Verder financieren we alles zelf zonder de bank.”
Teake: “Dus als er 30.000 koffers moeten komen? Of ergens anders geïnvesteerd moet worden?”
Sierk: “Ja, dat betekent minder dividend uitkeren en gewoon veel in het bedrijf houden."
Teake: "Wij zijn een familiebedrijf en dachten eerst ook zo. Maar nu denk ik, alles wat de bank wil financieren; gaat de bank financieren. Al moet ik 5%, 6% rente betalen. Probeer die banken erbij te trekken. Zo hou je cash over voor mindere tijden. Dat is iets wat ik echt van de crisis geleerd heb."
Sierk: "Wat als er weer een crisis komt en je zit met zoveel personeel?"
Teake: "We moeten Europees gezien verduurzamen. In 2050 moeten alle gebouwen CO2-neutraal zijn. Tot 2050 hebben wij niet zoveel mensen aan het werk in de techniek. Er zullen meer mensen nodig zijn en daarom zie ik geen problemen voor in de toekomst."