Ruud en Tineke Bakker hebben in 23 jaar Havenzicht al het nodige meegemaakt. De laatste twee jaar zijn toch wel echt een rollercoaster geweest. Bij de pakken neerzitten past niet bij dit ondernemersduo. Ruud: “Wij wilden onze hand niet ophouden. We gingen echt wat doen.” Maandenlang stonden ze buiten met koek en zopie. Een groot succes! Ze zijn op eigen kracht doorgegaan en hebben daardoor bijna geen steun nodig gehad. Wij kunnen niet anders dan bewondering hebben voor hun doorzettingsvermogen.

Wat vooraf ging

In 1945 is het prachtige pand van Havenzicht compleet platgebombardeerd. Tineke: “In Nederland waren ze al bevrijd, terwijl op Texel nog hevig in opstand werd gekomen tegen de Duitsers. Als we de communicatie van nu hadden, dan was dat nooit gebeurd. Op de fundering na was alles weg.” In 1948 is Havenzicht pas teruggebouwd, omdat materialen in die tijd schaars waren. In de jaren daarna hebben Ruud zijn ouders van het café een restaurant gemaakt. In 1960 verplaatste de TESO naar Den Hoorn. Die verplaatsing is alleen maar goed geweest voor Havenzicht. De angst dat alles weg zou gaan uit Oudeschild was ongegrond. Door het verdwijnen van al die auto’s werd het alleen maar gezelliger!

Geruisloze overdracht

Ruud wilde graag vrachtwagenchauffeur worden. Uiteindelijk viel de keuze toch op de richting consumptief, waar hij leerde koken. In die tijd heeft hij nog even in dienst gezeten, maar kon gelukkig bewijzen dat hij kon werken bij camping Loodsmansduin. Zo kon hij vervroegd uit dienst. In 1996 is Ruud gestart bij Havenzicht. Als kok kon hij gelijk meedraaien in het restaurant. Ook de stap om het over te nemen was een stuk makkelijker. Tineke: “Hoewel de vader van Ruud gelijk zei dat we dit konden overnemen, wilde ik eerst eens kijken wat ik ervan vond. Het was eigenlijk gelijk leuk. Je bouwt een band op met gasten, zeker omdat je veel herhalingsgasten hebt. ‘Hé zijn jullie hier weer!’ Al is het drie jaar geleden; ik onthoud gezichten.” In 1998 was er sprake van een geruisloze overdracht. Ruud: “Al vond mijn vader het wel lastig om los te laten hoor. Zeker omdat we gelijk gingen verbouwen.”

Feestelijke heropening

In 1999 was Havenzicht met serre een feit. Tineke: “De heropening was echt geweldig. De schets van de architect met de serre gaf al een aardige impressie, maar de gasten waren benieuwd hoe het er nu echt van binnen uitzag. Het was heel druk. Onze concullega van het Pakhuys zei: ‘Alles klopt’. Dat was een mooi compliment. Toen we net hadden verbouwd ging de omzet heel hard omhoog. Meer dan 10 jaar hebben we een omzetstijging gehad.”

Samen verder

In 2009 kregen Ruud en Tineke voor het eerst te maken met een omzetdaling. Op de haven kwamen er steeds meer restaurants, dus de omzet werd meer verdeeld. De economie was in die tijd ook minder. Ruud: “Op een gegeven moment waren we voor het personeel aan het werk. Zo ging het niet langer. Het was geen leuke keuze, maar voor ons was het de beste keuze om zonder personeel verder te gaan.” In februari 2020 keerde het tij en liep Havenzicht weer heel goed. De plannen om hulp aan te nemen waren gemaakt. Alleen toen in maart corona kwam waren ze blij dat ze nog niets uitgezet hadden. Een hele goede beslissing toen. Tineke vult aan: “Het mooie van corona is dat je nu op reservering werkt en daardoor meer kunt sturen op de reserveringstijden. Al neemt niet iedereen het heel nauw met de afgesproken tijden, maar daar werken we wel weer omheen. Je biedt ze even wat lekkers te drinken aan. Zitten we vol, dan ga ik juist niet rennen en blijf ik rustig. Dan gaat het prima!”

Hand niet opgehouden

Tineke: “In de avond keken we elkaar lachend aan op de bank. We hebben meer omzet gehaald op sommige dagen, dan we soms met het restaurant haalden in deze tijd. Dat is ook omdat we de enige waren. We waren heel verwend.” Op een gegeven moment wilde de bank graag een gesprek met het ondernemersduo. Ze waren daar wat bedacht op, maar het gesprek bleek louter positief. Hij zag dat Havenzicht goede omzet draaide en echt bezig was met het genereren van cashflow. Tineke vertelt trots: “Hij had gezien dat we heel actief op Facebook waren. We kregen vaak meer likes dan we volgers hadden. Het leek wel of we meer werden getoond in die periode.” De eerste coronaperiode betaalden Tineke en Ruud geen aflossing, alleen rente aan de bank. Daarna hebben ze ruimschoots aan hun financiële verplichtingen kunnen voldoen.

Korte lijnen werkt

Vanuit de ouders van Ruud is de samenwerking met Omnyacc doorgezet. Tineke: “Ik ken onze relatiebeheerder Mireille (Eelman) ook nog van de lagere school. We hebben zelfs bij elkaar in de klas gezeten. We hebben regelmatig contact. Ze controleert ieder kwartaal de door mij ingevoerde financiële administratie en maakt tevens de tussentijdse cijfers en we overleggen met elkaar. Dat is super. Het zijn echt korte lijnen.”

Plannen toekomst

De kinderen van Ruud en Tineke zijn 14 en 16 jaar en denken nog niet aan overname. Hun zoon helpt af en toe achter de bar, maar kok zien Ruud en Tineke hem niet worden. Misschien is dat ook helemaal niet nodig. In 2010 zijn ze gestart met het realiseren van 2 hotelkamers. Ruud: “Het was zonde om het leeg te laten staan. Iedereen zei wat zit je mooi hierboven, dus de keuze was snel gemaakt. We twijfelen nu wel. Blijven we restaurant ‘spelen’ of gaan we het ombouwen tot hotel. Het mag sowieso van de gemeente. We kunnen nog 7 hotelkamers realiseren. Dat is minder arbeidsintensief en beter vol te houden. Onze zoon wil het wel inrichten. Hij heeft er ook oog voor. Maar goed, voorlopig blijven we nog even lekker eten serveren!”