KLEVERLAAN VS. MOOREN AUTO

Van concurrenten naar partners

Jan: We hebben net voor dit interview een heel gesprek gehad over de branche en samenwerken. Op wie kun je bouwen en met welke partners ga je nou door? Dat is lastig. Iedereen heeft zijn eigen belangen. Hoe groter de club wordt, hoe moeilijker het is om al die kikkers in een emmer te krijgen. Wij hebben er net voor gekozen om nieuwe initiatieven met een paar gelijkgestemde bedrijven te ontplooien. Onder andere de uitruil van kennis, werkwijzen en kerncijfers en het delen van specialistisch gereedschap.

Jos: Vroeger was de autowereld een egoïstische wereld en was het bijna onmogelijk om met een ander autobedrijf samen te werken. Andere bedrijven waren veel te bang dat je klanten af zou pakken. Nu moet je het echt met elkaar doen. Die klant uit Roelofarendsveen die gaat sporadisch naar Limmen. Alhoewel, ik heb er laatst wel een gezien van jullie in Roelofarendsveen. Ik dacht hé Jan zit in mijn wijk.

Jan: Daar ben je ziek van hè.

Jos: Poeh, ja ik heb die auto al vaak zien rijden!

Deal or no deal

Jos: Je hebt een periode gehad dat de klant op internet keek waar de goedkoopste auto stond. Dat is nu minder. Nu zoekt de klant een auto gemiddeld in een straal van 50 tot 100 kilometer. Merk jij ook dat ze niet meer voor de goedkoopste gaan?

Jan: Ja, consumenten en bedrijven kiezen voor kwaliteit en willen zekerheid.

Jos: Zeker, servicegericht zijn is heel belangrijk. Natuurlijk kijken mensen allemaal op internet, maar dan kiest de klant toch voor zekerheid en service. Bij een taxatie van een auto merk je wel dat klanten graag nog even gaan vergelijken op internet.

Jan: Uiteindelijk ruilen ze hem eigenlijk altijd bij ons in. Al is internet best wel eens lastig, men werkt er met gemiddeldes terwijl ik vind dat elke auto een ander gevoel, een andere historie en dus een andere prijs heeft. Mensen nemen al snel aan dat internet de waarheid verkondigt.

Jos: Het begrip lijkt wel steeds minder te worden.

Jan: Ja, inderdaad. Het is soms niet van 'we hebben een probleem, zullen we even koffie drinken'. Het is dan meteen negatief en er worden hele verhalen opgesteld. Met een beetje geluk komt het per mail bij je binnen, maar soms wordt een klacht direct op internet geplaatst. Dat vind ik wel lastig om mee om te gaan. Ik baal altijd ontzettend van gemaakte fouten, maar vind het nog erger als je geen kans krijgt het op te lossen. Gelukkig gaat dat bij de meeste klanten wel goed en lossen we het netjes op.

Levenswerk overdragen

Jos: Natuurlijk draag je het liefst over aan familie, maar het is belangrijk dat ze het wel echt met plezier doen. Anders moet je er niet aan beginnen. Gelukkig zijn mijn kinderen, Job en Nikki, wel echte automensen, ze hebben altijd geraced (karts). Mijn andere dochter wil advocaat worden. Je moet echt doen wat je leuk vindt, anders houd je het niet vol.

Jan: Kun je het met een gerust hart overdragen?

Jos: Ik vind het wel heel moeilijk om los te laten. Ik ben alleen begonnen en nu lopen er 27 mensen. Maar goed, ik zou weleens een dagje vrij willen hebben. Ze kunnen het wel en ze zijn gedreven.

Jan: Inderdaad, voor ons als kinderen had het overdragen minder impact dan voor onze ouders. Gelukkig ga je niet gelijk uit het bedrijf toch?

Jos: Nee, we gaan het eerst met zijn vieren doen. Zo wil ik het, en zij ook trouwens. Wat was de grootste uitdaging van het proces bij jullie?

Jan: Kosten besparen. Hoe gaan we dat op een zo (fiscaal) vriendelijk mogelijke manier doen en rekening houdend met de belangen van ons en onze ouders. Hoe eerder je begint hoe makkelijker de regelingen zijn toe te passen en waardoor het kapitaal in de familie blijft. Je kunt het beter binnen de familie wegschenken, dan dat het naar de fiscus gaat. Zolang je in leven blijft gaat het sowieso wel goed, maar als je de zeilen strijkt dan komen ze het halen. En dan betaal je altijd teveel. Helaas waren we al wat laat met de start van het proces doordat er eigenlijk te lang is uitgesteld. Op een gegeven moment hebben wij gezegd we gaan niet
eventjes meer kijken. We gaan nu een plan uitwerken en gas erop. Je hebt 35 man personeel, een winkel staan, voorraad, leaseauto’s rijden, een bankrelatie, er privégeld in zitten etc.
Het moest gewoon geregeld gaan worden. 

Vooruitgang door switch

Jos: Omnyacc pakt de opvolging en ook de rest goed aan. Ik zit nu 1,5 jaar bij Omnyacc. Wij hebben wel een verandering meegemaakt. Ik ben wel heel blij hoe dat allemaal gegaan is. Ralf en Simon zijn betrokken personen en dat vind ik belangrijk.

Jan: Jij belde me op over Omnyacc weet ik nog. Omdat wij gelinkt zijn, zag jij dat ik een bericht van Omnyacc promootte. Na overleg heb jij ze benaderd. Wat heeft de samenwerking jullie tot nu toe opgeleverd?

Jos: Op de eerste plaats heb ik veel beter inzicht gekregen in mijn cijfers. Dat had ik nooit. Ze leggen het in het Nederlands uit. Dat vind ik ook prettig. Ik heb niet gestudeerd voor
boekhouder of manager en ik vind echt dat ze mij daar goed in begeleiden. Ik werd er altijd ongelukkig van, maar sinds die twee komen word ik er iets gelukkiger van, en is het voor mij erg duidelijk. Hoe kwam jij eigenlijk bij Omnyacc terecht?

Jan: Ruim 5 jaar geleden begon de samenwerking. Privé waren we bekend met Simon. Er moest administratief het nodige veranderen en we hadden er teveel werk aan. We kregen er
zelf steeds minder plezier in. Dan moet je stappen zetten.

Jos: Wat zochten jullie in Omnyacc?

Jan: Meer een partner om te kijken hoe de vlag erbij hangt. We moesten tot nieuwe inzichten komen. We hadden een verandering nodig om weer stappen te zetten. Wij waren al voor een groot deel geautomatiseerd, maar het was een beetje houtje-touwtje. Ik ben wel iemand van de processen en denk altijd na hoe dingen slimmer geregeld kunnen worden. Daar was een switch van accountant voor nodig. Je hebt natuurlijk je loyaliteit, want je geeft toch wel je ziel en zaligheid weg als ondernemer. Die stap zet je niet zomaar, maar op een gegeven moment moet je wel om als bedrijf verder te kunnen. Ook voor de opvolging was dit zoals gezegd nodig.

Bizarre coronatijd

Jos: De eerste twee weken stortte alles in elkaar. Je merkte dat mensen banger waren om naar de werkplaats te komen. We hebben gekeken wat we in maart 2019 hadden gedaan, lijsten uitgedraaid en zijn zelf de klant gaan bellen, in plaats van zij ons. Zo konden we aangeven dat het belangrijk is om je auto toch te blijven onderhouden, en aangeven welke maatregelen we hebben genomen ter voorkoming van verspreiding van het virus. We hebben het omgedraaid.

Jan: Wij zijn daar niet aan toegekomen en hebben 30% geplust in de werkplaats in de eerste maand. Er was een hele grote onzekerheid en ik denk dat de mensen dan denken: als mijn auto het in ieder geval maar doet. Vrijwel iedere offerte die wij in de eerste weken vanuit de werkplaats hebben gemaakt was akkoord. Autoverkoop was een ander verhaal, die ging van 15 auto’s in de week, naar 2 of 3.

Jos: De verkoop liep bij ons juist weer niet zo terug, wat een verschil. Is het nu weer bijgedraaid?

Jan: In juni begon het alweer te lopen en de afgelopen tijd hebben we het aardig ingehaald. Door april en mei hebben we een streep kunnen zetten. Dat is niet anders. En ook in goede tijden heb je weleens slechte weken hè. Daar heb ik ook niet echt wakker van gelegen. Je weet waar het aan ligt. Er waren wel grote partijen auto’s te koop op dat moment waar men vanaf wilde.

Jos: Ja, voor de inkoop was het weer een kans. Wij zijn ook gewoon blijven investeren.

Jan: Je moet dan natuurlijk wel geld op de bank hebben staan en je moet gaan kijken hoe lang je dit volhoudt op het moment dat de coronacrisis voortduurt. Dus ik heb meteen Simon gebeld dat ik een spreadsheet wilde en ben gaan rekenen hoelang we dit volhouden. Met 30%, 50% en 70% omzetverlies en dan voor 2, 3 en 6 maanden. Dat heeft mij wel rust gegeven. Ik wist wel dat we er goed voor stonden, maar je weet niet hoe lang je het vol kunt houden onder extreme omstandigheden. Niemand is afgestudeerd op corona en wist hoe lang het ging duren.

Jos: Ik denk dat we er nog niet zijn.

Jan: We hebben gelukkig geen totale lock-down gehad zoals in het buitenland. Als je je zaak twee maanden moet sluiten dan ga je het niet meer verdienen. Het was wel een mooie tijd voor onze werknemers om wat dagen vrij te nemen en om het pand te onderhouden. Zie jij ook voordelen?

Jos: Zeker, het nabellen van onze klanten houden we erin.

Jan: Je wordt scherper op bepaalde dingen hè. Nu was het noodzaak om contact te houden en nieuwe dingen te doen. Stap als verkoper gewoon in de auto en rij naar die klant toe. Geef de sleutel af en ga op de hoek van de straat staan wachten tot de proefrit is gemaakt. We deden de verkoop meer op afstand. Dat was eerder niet denkbaar. Inmiddels is de angst voor een groot deel verdwenen en komen de klanten toch weer liever zelf.

Veranderingen waar je invloed op hebt

Jan: De grootste verandering die nu plaatsvindt is dat je zelf ook volwassen wordt in het ondernemerschap. Je hebt natuurlijk al zoveel dingen meegemaakt. Waar je in het verleden nachten van wakker lag, daar haal je nu je schouders over op en dan denk je dat is morgen weer over. Heb jij dat ook?

Jos: Ja, nou. Ik heb wel veel veranderingen meegemaakt, zoals een showroom bouwen en 20 jaar later weer helemaal verbouwen, pand 1 van de buurman kopen aan de overkant van de straat, dan kort daarop pand 2, kinderen in de zaak en we hebben twee keer brand gehad. Dat vond ik wel een dingetje. Maar wisselen van accountant had de grootste impact op mijn leven. Zo’n 25 jaar heeft dezelfde boekhouder mij geholpen, dat maakte overstappen helemaal lastig. Ik zal eerlijk zeggen ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen. Zoveel stress had ik daarvan. Het was een hele omschakeling, ook in mijn bedrijf. Op een bepaald moment ga je dingen doen en dan denk je had ik dat maar 5 jaar geleden gedaan. Zo loop ik iedere dag tegen dingen aan.

Jan: Waar je als ondernemer het meeste van baalt, en ik denk dat ik dan ook jouw gevoel omschrijf, zijn die dingen waar je invloed op hebt en wat je niet hebt gedaan. Een brand, corona, een onwijze groei van klanten, een faillissement van een klant, dat ligt allemaal buiten je macht. In het begin lig je daar wakker van, als beginnend ondernemer, want je denkt dat je alles onder controle moet gaan houden. Nu baal ik vooral als ik zelf te laat heb ingegrepen. Met corona kan ik ook alleen maar zorgen dat we een plan hebben. Je moet niet als een hert in die koplampen gaan zitten kijken tot die auto over je heenrijdt. Dat schiet niet op. Een brand is natuurlijk vreselijk. Ik zou er niet aan moeten denken dat ons bedrijf afbrand, maar je kan er niks aan doen. En dan is het een kwestie van nieuwe kansen pakken en wat je in het verleden verkeerd heb gedaan anders doen.

Waar het echt om gaat

Jos: Ik ben het meest trots op het feit dat mijn kinderen in de zaak zitten. Dat we het met z’n vieren doen en dat het goed gaat. Mijn kinderen gaan samen op weg om auto’s te kopen. Dat vind ik mooi. Het is lastig werk. Het gaat vaak goed, maar ook wel eens mis. Je moet eerst een verkeerde auto kopen om te leren hoe je een goede auto koopt. Waar ben jij het meest trots op?

Jan: Het is niet één ding. Allereerst ben ik trots op onze ouders die de basis van het bedrijf hebben gelegd. Zij hebben ons zonder enige pressie klaargestoomd voor het bedrijf en ook de opvolging op een goede manier aangepakt. Ook ben ik trots op mijn vrouw en kinderen. Ze komen soms wel eens op de tweede plek, maar snappen dat ondernemen ook offers vergt. Inmiddels werkt de oudste volop mee naast zijn studie en is onze dochter ook betrokken en ondernemend. Erg leuk om te zien. En verder ben ik natuurlijk trots op mijn broer Ron en ons team. Elke dag wordt er weer hard gewerkt om alles voor elkaar te krijgen en onze klanten mobiel te houden!